چگونه ممکن است COVID-19 معماری و طراحی شهری را تغییر دهد- بخش دوم

به نظر می رسد سیاست های مربوط به فاصله اجتمایی به نظر می رسد سیاست های مربوط به فاصله اجتماعی در تعارض با آنچه که ما از افرادی مانند ادوارد تی. هال (Edward T. Hall) بعنوان یک انسان شناس آموخته ایم قرار میگیرد . او در مورد فواصل شخصی بین مردم ، ماهیت آن و اینکه چه چیزی از نظر اجتماعی قابل قبول است و چگونه با هنجارهای فرهنگی ما شکل می گیرد ، نوشته است . به نظر شما این بیماری همه گیر می تواند در درک ما از فواصل اجتماعیِ راحت تأثیر بگذارد و ممکن است این تأثیرات دائمی باشد؟

اشرف ام سلامه:

اگر به چهار حوزه فاصله – خودمانی ، شخصی ، اجتماعی وعمومی، نگاه کنیم ، مردم اکنون بیشتر فاصله اجتماعی و عمومی را ترجیح می دهند. فاصله اجتماعی کمی بیش از یک متر و کمتر از ۴ متر ، و فاصله عمومی تقریباً از ۴ تا بیش از ۷ متر است. احتمالاً تأثیری در چگونگی درکِ سطحِ راحتی افراد از فاصله با شخص دیگر و نحوه عملکرد ما در این فاصله وجودخواهد داشت. اگر همه گیری ها به رویدادهای سالانه تبدیل شوند ، مسلماً فاصله شخصی می تواند منعطف تر گردد بطوریکه در دوره های ایمن نزدیک تر و در هنگام شیوع دورتر.شود. این یک حوزه مهم برای تحقیقات آینده خواهد بود ، زیرا مفهوم فضای شخصی راحت یکی از معیارهای پابرجا برای معماران ، طراحان شهری و برنامه ریزان خواهد بود. این اتفاق در حال حاضر رخ می دهد ، همانطور که احساس فاصله شخصی راحت ما در حال تغییر و در روبروی ما است. من از مردم دوری می کنم ، و آنها از من دوری می کنند.
ادامه دارد